Groningen, Amsterdam, Parijs, Guangzhou, Auckland, Christchurch; zo zag mijn route naar Nieuw Zeeland er ongeveer uit. Vanaf moment van vertrek tot aankomst in Christchurch zijn we dan ruim drie dagen verder, want vergis je niet, Nieuw Zeeland is ver weg. Erg ver weg. Met inchecken, overstappen en vliegen alleen al ben je bijna 36 uur onderweg van Amsterdam naar Auckland, dan daar nog een nachtje en de volgende dag (dat is alles bij elkaar dan vandaag, 12 februari) zou ik aankomen in Christchurch.
Het ging anders. Tot aan Guanzhou in het zuiden van China, niet zo heel gek ver van Hong Kong, ging het volgens plan. Daar was volgens schema een overstap van 6 uur. Niet heel prettig, maar ook niet onoverkomelijk. Na een uur of vier wachten kwam de schok: de vlucht naar Auckland heeft bijna drie uur vertraging. Dat betekent dus minimaal 9 uur wachten in Guangzhou, niet iets waar ik naar uitkijk. Gelukkig staat er ook een vlucht naar Christchurch op het bord, dus na wat vijven en zessen werd ik omgeboekt naar Christchurch. Dat betekent ook dat ik morgen niet van Auckland naar Christchurch hoef te vliegen, ik ben er dan meteen al.
Probleempje met dit vrij briljante plan is de bagage. Die ligt al diep in de krochten van het Chinese vliegveld te wachten op de vlucht naar Auckland. Nu vind ik het niet zo erg om mijn bagage een dagje, of zelfs twee, te moeten missen, maar die bagage moet niet te laat zijn voor de boot. Antarctica in een overhemdje is misschien ook niet direct zo romantisch als het lijkt.
Lang verhaal kort: uitstekende service van China Southern Airlines en mijn koffers ook nog op dezelfde vlucht als ik, tijd voor een lekker nachtje bijslapen.
De volgende dag had ik al een auto gereserveerd staan, want ik ben de eerste van de groep die er is, de rest reist zelf naar de boot of komt maandag pas in Christchurch aan. Dit is mijn derde keer in Nieuw Zeeland, qua vogels is er in de buurt van Christchurch maar één soort die ik nog niet eerder had gezien. Nou ja, ondersoort. Of kleurvariant eigenlijk. Little Blue Penguin is de kleinste pinguïnsoort en komt in Australië en Nieuw Zeeland voor. In de buurt van Christchurch is er een afwijkende variant, White-flippered Penguin geheten, omdat zijn flippers veel witter zijn dan van de gewone Blue Penguin. Sommige mensen zeggen dat het een soort is, anderen een ondersoort, weer anderen dus een kleurvariant.
In de jacht naar alle pinguïnsoorten (er zijn er 17. Of 18 als je Moseley’s Rockhopper van Tristan da Cunha als aparte soort telt. Of 19 als je die White-flippered ook meetelt) is elke potentiële soort even belangrijk. Ik mis er nog 3: Galapagos Pinguïn (die gaan we deze reis vast niet zien), Keizerspinguïn (daarover later hopelijk meer) en die White-flippered. Twee jaar geleden was ik hier ook, maar ondanks uitbundig zoeken toen niets gevonden. Vandaag dan maar een andere baai uitgezocht om te zoeken.
Landschappelijk was het allemaal zeer fraai (ik meen zelfs een stuk of wat Hobbits te hebben zien oversteken) en qua vogels was het ook allemaal niet mis: New Zealand Pigeon, Paradise Shelduck, Little Shag, White-faced Heron en zoals altijd hier ontelbare exoten als Geelgors, Merel en Veldleeuwerik. De uitgekozen baai had zelfs een groepje van een stuk of 40 Canadese Ganzen, ook maar zeer beperkt telbaar natuurlijk. Wel telbaar waren niet alleen de New Zealand Fur Seals in en rond de baai, ook een kleine 15 White-flippered Penguins waren dat. Die is alvast in de pocket!
Morgen komt het eerste deel van de groep aan en samen rijden we dan naar Bluff, op het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland. Het avontuur is begonnen!
Vanuit Christchurch,
Pieter van der Luit
Vorige blogentry – volgende blogentry
Zelf een keer een expeditiecruise meemaken?
Kijk op PolarXL voor heel veel mooie en bijzondere cruises.
Er zijn ook expeditiecruises zónder sneeuw en ijs:
Bekijk de West Africa Pelagic