Veel eerder dan verwacht vaart de Ortelius uit het pakijs. De heerlijke dag van gisteren zit nog vers in ons geheugen. We varen over een vlakke zee, zoals steeds vergezeld door Noordse Stormvogels, nu vooral van de donkere vorm. Na het ontbijt gaat iedereen even zijn eigen gang. Het blijkt een uitstekend moment om foto’s te uploaden en te bewerken. Anderen reizigers slapen uit, of nemen de tijd om te lezen. Een enkeling gebruikt de ochtend om uitgebreid te douchen en de haren te wassen. Het is een riskante tijdsbesteding, want er staan steeds mensen aan dek die de zee in de gaten houden. De spectaculaire waarnemingen gaan deze reis dag en nacht door.
Voor de lunch krijgt iedereen een verplichte instructie over hoe men zich moet gedragen in ijsberenland. De training is koud afgelopen of er zwemmen drie gewone Vinvissen langs de boot. Het op een na grootste dier op aarde laat zich goed bekijken, omdat de kapitein zo alert is om het schip te keren. De prachtige blaaswolken en kenmerkende rugvin zijn goed te zien op de vlakke zee.
Na de lunch kruisen we de breuklijn tussen twee tektonische platen. Altijd een goede plek voor waarnemingen op zee. Twee Dwergvinvissen en een groep dolfijnen (waarschijnlijk Witsnuitdolfijnen) passeren het schip. Ondertussen komt de skyline van Spitsbergen langzaam dichterbij. De puntige sneeuwbergen in de stralende zon boven de diepblauwe zee maken op iedereen indruk. Maar dit is slechts het begin. Een Koningseider vliegt langs als de Ortelius stapvoets de Smeerenburgfjord binnen vaart. Hier liggen de grondvesten van de donkere dagen van de Nederlandse walvisvaart, maar de landschap is adembenemend mooi. Besneeuwde bergen rijzen op uit het verstilde zeewater. De gletsjers en bergen hebben wel duizend tinten wit. Op een rots rusten twee Walrussen en in de fjord zelf zwemt een Dwergvinvis. We verlaten de fjord voor een bezoek aan Raudfjorden. Het voorlopig hoogtepunt van de reis. Tim ontdekt op de kant een moeder Ijsbeer met jong. Wat een ontdekking! De twee liggen te slapen achter een steen in de sneeuw. Het duurt even voordat iedereen de witte beren in de sneeuw ziet liggen. Maar als het jong zich op een aandoenlijke manier begint uit te rekken na het dutje, wordt ook de moeder wakker. De twee darren wat rond langs de helling en vlijen zich weer neer in de sneeuw. Voor velen gaat een lang gekoesterde wens in vervulling!
Langs de oevers van de fjord lopen enkele Svalbardrendieren en een Baardrob ligt te rusten tussen enkele Ringelrobben. Het is ver weg, maar door het prachtige licht is alles goed te zien. Overal vliegen, zwemmen en rusten Dikbekzeekoeten, Zwarte Zeekoeten en Kleine Alken. De ene waarneming is nog mooier dan de andere. Op een zonnige voorjaarsdag is Spitsbergen misschien wel de mooiste plek op aarde!
Namens team Vogelbescherming Nederland, vanaf Spitsbergen
Jip Louwe Kooijmans
Vorige blogentry – volgende blogentry
–
Zelf eens een keer een expeditiecruise meemaken?
Kijk op PolarXL voor heel veel mooie en bijzondere cruises.