Dag 3: Petropavlovsk-Kamchatkiy
Het mag dan de langste binnenlandse vlucht ter wereld zijn, het viel ons niets tegen. Net iets meer dan 8 uur, een half leeg vliegtuig, dus zelfs languit slapen op vier stoelen in het midden en een zeer goed videosysteem met heel veel films en series om uit te kiezen.
Eenmaal aangekomen in PK mogen we de 200 meter van het vliegtuig naar de bagageband niet lopen, het moet echt met de bus. De omgeving is meteen erg mooi, met overal om ons heen hoge vulkanen die nog helemaal onder de sneeuw liggen. De lokale agent staat al klaar om ons weg te brengen en met een zowaar Engels sprekende chauffeur (wel met een hele dikke Slavische tongval, maar goed verstaanbaar) brengt ons van het vliegveld naar de stad. Meteen valt de gebrekkige staat van het wegdek op; de winters zijn hier lang en door de koude winters en het vaak bevriezen en ontdooien van het asfalt, is dat niet in de allerbeste staat, maar uiteindelijk komen we bij de eerste “vogelplek”, een schijnbaar beroemd biathlonstadion. Veel vogels zien we niet, een enkele Raaf, een Ekster, wat Zwarte Kraaien en uiteindelijk ook een zingende Bosgors.
Als we bij ons hotel aankomen, zijn we, gezien de uiterlijke staat van het geheel, niet erg optimistisch, maar zoals medereiziger Jan terecht opmerkte, is het van binnen vaak stukken beter, zo ook nu. Gauw de spullen op de kamer gelegd en een plattegrond van de stad scoren en op weg om te vogelen en in Jans geval te fotograferen. Klinkt eenvoudig, maar het vinden van een kaart blijkt een heuse opgave. Na flink wat kastjes en muren gezien te hebben, komt iemand van het inpandige reisbureau met een kleurenkopie die we voor 40 Roebel (ongeveer 1 Euro) mogen hebben.
Met de kaart in de hand gaan we op zoek naar de haven. De kortste weg lijkt ons ook de beste te zijn, dwars door een lokaal parkje. Veel Huis- en Ringmussen, maar ook een zingende Boompieper. Vanwege de jetlag valt het kwartje pas na een paar seconden, dat is hier natuurlijk een Siberische Boompieper!
Volgens onze chauffeur is de lente hier gisteren pas begonnen met mooi weer, en gezien de vele sneeuwhopen en de bomen die nog maar net in de knop zitten, klopt dat wel. De vogels zijn ook nog niet aangekomen zo lijkt het, we moeten echt hard werken om iets anders te zien dan Raven en Ringmussen.
De route die we voor ogen hadden blijkt door een moeras te lopen, dat hebben we toch maar niet gedaan, iets omlopen was een beter alternatief, zeker toen ik daar een Kleine Vliegenvanger vond, die hier volgens het boek geen Red-breasted Flycatcher, maar Taiga Flycatcher heet. Iets verderop hoor ik het typische getik van een gors, en jawel even later verschijnt eerst een prachtig mannetje (zie foto hierboven) en daarna een vrouwtje Bosgors. Zo zie je ze niet vaak!
Bij de haven nog steeds weinig vogels, veel verder dan Kokmeeuwen, Witte Kwikstaarten (ondersoort ocularis), Visdieven (ondersoort longipennis), Slaty-backed Gulls (ik denk dat de Nederlandse naam van deze soort Kamchatkameeuw is, maar ben er niet zeker van, zie foto), Toppereenden en Pelagic Cormorants komen we niet. Helaas niet één steltloper….
We zijn te moe (of misschien wel te lui) om het hele stuk terug te lopen en pakken de eerste taxi die we kunnen vinden om ons terug te laten brengen naar het hotel. Tien minuten en 180 Roebel (ongeveer vier en een halve Euro) later zijn we bij het hotel, waar we om vier uur een afspraak hebben met de lokale agent om onze vogelexcursie van morgen door te spreken.
Vanuit Petropavlovsk-Kamchatkiy, 53°01‘ Noorderbreedte, 158°39‘ Oosterlengte,
Pieter van der Luit
Zelf mee met één van onze vogelcruises? Kijk hier voor meer informatie.