Terwijl we gisteren op de douane lagen te wachten zagen we vanaf het achterdek een continue stroom Bonte Sterns naar het zuidoosten vliegen. Uur na uur vlogen vele duizenden sterns ver ten westen van ons het binnenland van Ascension in zodat we goede hoop hadden dat er ook tijdens dit bezoek een actieve kolonie op het eiland zou zijn. Dat is niet altijd zo, Bonte Sterns hebben een wat ingewikkeld broedseizoen waarbij ze eens in de 9.5 maanden broeden zodat er tijdens sommige bezoeken slechts enkele honderden vogels overdag in de kolonie zitten. Dit maal hadden we geluk, de sterns waren nog volop aanwezig en de sternkolonie was onze eerste stop tijdens een rondrit over Ascension. En wat voor stop, duizenden en nog eens duizenden zwart-witte sterns op een groot lavaveld, honderden sterns in de lucht boven de kolonie die hun kenmerkende “wide-awake”-roep lieten horen en tientallen jonge en oude vogels die even boven ons kwamen hangen, geweldig. Het broed seizoen liep voor de meeste paartjes duidelijk op z’n eind. Veel paren hadden een groot vliegvlug jong en in de delen van de kolonie die we bezochten lag slechts een enkel ei en zagen we maar een paar donsjongen die door een oudervogel uit de zon gehouden werden. Zwart-witte vogels in de felle zon op een zwart lavaveld is wat lastig belichten voor de meeste camera’s maar er zijn honderden fantastische foto’s gemaakt.
Na de sterns volgde een bezoek aan Green Mountain en de Farm waar in het verleden de groenten voor het garnizoen verbouwd werden en het water voor de bevolking werd verzameld. Nu worden hier de inheemse (endemische) planten gekweekt die vervolgens op diverse plekken op het eiland herplant worden. Daarnaast worden delen van de berg ontdaan van de exotische, ingevoerde vegetatie waarna de oorspronkelijke vegetatie weer tot ontwikkeling kan komen. Zulke schoonmaakacties hebben ook echt resultaat, de voorbije drie jaar werden twee inheemse varen waarvan men dacht dat ze uitgestorven waren op dat soort gezuiverde plekken aangetroffen. Een interessant project op een mooie plek waar het als bonus minstens tien graden koeler was dan aan zee. Dat was tijdens de lunch in de Two Boats Club wel anders, daar was het weer ouderwets tropisch met een plakkerige luchtvochtigheid. Wel prima eten overigens, vis en vlees met salades en frietjes. De middag kon iedereen weer n aar eigen goeddunken invullen, zwemmen in Comfertless Cove bleek populair maar de airconditioning op de Plancius ook.
Vandaag namen we afscheid van veertien mede-reizigers die er voor gekozen hadden om vanaf Ascension met de RAF naar huis terug te keren. Geen makkelijke verbinding, er is slechts een beperkt aantal stoelen voor burgers beschikbaar en die kunnen op het laatste moment gecancelled worden. In sommige jaren zijn de mensen die meevaren naar Kaapverdië eerder thuis dan de Ascension-afstappers. Van de Ineziagroep blijft gelukkig iedereen aan boord voor het laatste traject van vijf dagen tot aan de Kaapverden. De komende dagen varen we weer de grote blauwe leegte in en overmorgen de evenaar over. Moge Poseidon ons genadig zijn…
Pim Wolf
Ascension 07.54.69 Z / 14.24.74 W
Zelf mee met de Atlantic Odyssey? Kijk hier voor meer informatie.
Liever een vogelcruise met een zeer lage prijs? Kijk dan naar Biskaje Pelagic.
Of liever een vogelcruise dichterbij huis? Kijk dan naar de North Atlantic Odyssey.