En dan is het nu tijd om in te komen in de stijl van Vierchowod. Met gestrekt been, want we hebben hem! De Keizerspinguïn is in de pocket! Een eenzaam beest op een ijsschots, nog vrij noordelijk ik de Ross’ Zee.
De dag begon rustig met een zodiaccruise bij de Posession Islands die niet doorging vanwege te harde wind. Het landschap is nog grootser en nog imposanter dan je ziet als je naar het Antarctisch Schiereiland gaat, vanaf Argentinië. Grote verschillen zijn ook temperatuur, het is echt fiks frisser hier, maar we zitten dan ook bijna 1000 kilometer zuidelijker, en het dierenleven. Waar je bij het Schiereiland nog behoorlijk wat soorten en flinke aantallen ziet, komen we hier meestal niet verder dan tienduizenden Adéliepinguïns, een stuk of honderd Antarctic Petrels, wat losse Snow Petrels, Zuidpooljagers en Wilson’s Stormvogeltjes.
Inmiddels zien we ook wat meer zoogdieren. Vanochtend al een leuk groepje “type A” Orka’s en vanmiddag zowel Krabbeneter en Weddell Zeehond. Maar als je al deze soorten genoemd heb, heb je weliswaar een prima dag, maar het aantal soorten is beperkt. We doen onze best wel om naar meer te zoeken; Bultrug, Arnoux’s Beaked Whale, Antarctische Dwergvinvis kunnen hier best voorkomen, maar we zien ze niet.
De middag had een landing op het programma staan, maar ook hier koos de expeditieleider er voor om zeer conservatief te werk te gaan en de landing om te zetten in een zodiaccruise. Wéér niet aan land dus. Aan boord zijn veel ervaren passagiers die soms al tientallen vergelijkbare expeditiecruises gemaakt hebben, en veel van hen snappen niet waarom een ogenschijnlijk rustig strand niet zou voldoen voor een landing.
Een zodiaccruise betekent dat de passagiers worden opgedeeld in twee groepen, zodat er wat meer ruimte is in de zodiacs. Die varen dan vervolgens rond in de omgeving, op zoek naar leuke waarnemingen of interessante plekken. Vandaag hoefden ze niet lang te zoeken. Onder de mensen die in de tweede groep zaten en dus aan boord bleven, zaten ook twee vogelaars die op de brug hun tijd stonden af te wachten. Dat deden ze op uiterst nuttige wijze, want één van hen vond een Keizerspinguïn! Met de nodige handsignalen werden de mensen in de zodiacs de goede kant op gestuurd en al snel kwam het dier in zicht. Duizenden (alhoewel ik denk dat tienduizenden dichter in de buurt zit) foto’s werden gemaakt en snel gingen de zodiacs terug naar de Ortelius om de rest van de passagiers op te pikken, waaronder de ontdekkers die het dier alleen nog op enorme afstand gezien hadden, maar korte tijd later genoten ook zij van de enige echte “heilige graal van Antarctische vogels”.
Vanaf de Ortelius, zo dicht bij Antarctica dat we het bijna kunnen aanraken, maar nog steeds niet aan land geweest,
Pieter van der Luit
Vorige blogentry – volgende blogentry
Zelf een keer een expeditiecruise meemaken?
Kijk op PolarXL voor heel veel mooie en bijzondere cruises.
Er zijn ook expeditiecruises zónder sneeuw en ijs:
Bekijk de West Africa Pelagic