Dag 25: nog meer pinguins
Vandaag twee landingen op South Georgia zodat het totaal voor het eiland op vier komt: een fraaie score voor deze grillige regio, waar landingen zeker niet altijd mogelijk zijn.
Wie gisteren dacht dat 12.000 Koningspinguins een hele hoop pinguins zijn, moest dat idee vandaag bijstellen. Salisbury Plain bergt er niet minder dan naar ruwe schatting 200.000! Ook de omgeving is zo mogelijk nog dramatischer dan Fortuna Bay. Het begint met een kiezelstrand, vervolgens is er een vlak modderig gedeelte dat oploopt naar een fikse berg. Tot heel hoog daarop duizenden Koningspinguins, adulte beesten en hun bruine nakomelingen. Wederom scharrelen daar tussendoor Reuzenstormvogels, Bruine jagers en Zuidpoolkippen hun kostje bij elkaar (de eerste twee ten nadele van de pinguins). Verder weer luidkeels roepende Antarctische pelsrobben en zwijgzame Zeeolifanten (goeiege lobbesen met ronde zwarte ogen). Wat zich ondertussen niet laat beschrijven is de geur die rond dit gebeuren hangt. Ik heb al bij een paar zeevogel- en zeezoogdierkolonies gestaan, maar dit rook echt anders. En niet echt beter…
Links van de kolonie is tussockgras waar we geen South Georgia piepers vinden, zoals de ornitholoog die mee aan boord is min of meer had beloofd, maar wel vier South Georgia Pijlstaarten. Dit eendje is vooralsnog een ondersoort, maar is 5 cm kleiner dan de nominaat, dus een splitje zit er misschien nog wel in. Het weer draagt goed bij aan de sfeer, eerst zonnig bij een stevige wind, daarna een paar flinke sneeuwbuien. Er is een stevige “swell”, maar de meeste zodiacs brengen de passagiers redelijk droog terug voor de (prima) lunch.
In de middag staat Prion Island op het programma. In verband met het aantal beschikbare zodiacs worden de passagiers in twee groepen verdeeld naar de mate van tijd die zij op het eiland willen spenderen. Bovendien mogen er maar 50 personen tegelijk op Prion Island zijn om de hier nestende Reuzenstormvogels niet te verstoren. Wij zitten in de tweede groep die eerst een soort cruise langs de kust maakt. Dit levert al snel de lang begeerde South Georgia Pieper op, wat ook nog eens een buitengewoon gaaf beestje blijkt te zijn. De fotografen leven zich weer eens volledig uit, verbluft gadegeslagen door de Russische zodiacpiloot.
Op Prion Island worden we verwelkomd door leden van de kolonie Ezelspinguins (en uiteraard weer pelsrobben die nepaanvallen op onze broekspijpen uitvoeren). Een boardwalk voert omhoog naar de plek waar Snowy/Wandering albatrossen broeden en trouwens ook Reuzenstormvogels. De laatste, de gieren van de zuidelijke oceaan, blijken nu opeens sympathiek met elkaar om te kunnen gaan (tedere taferelen bij adulten op de nesten, waar ook een aandoenlijk donsjong geduldig op de volgende voederbeurt wacht). Verder kun je je nauwelijks een onhergbergzamere plek voorstellen voor een nestplaats. De albatrossen en de stormvogels zitten vol op de wind en de sneeuw. Opmerkelijk is dat de vogels om op te stijgen van het eiland een heuse startbaan hebben gecreëerd.
Op het eind van ons bezoek jaagt een sneeuwbui de meesten van ons naar beneden, de blijvers worden beloond met een spectaculaire landing van een jonge albatros bij een adult die prompt de baltshouding aanneemt (kop in de nek).
That was the day that was. Op naar Gough.
Waarnemingen: 200.000 Koningspinguins, 150 Ezelspinguins, 2 Wenkbrauwalbatros, 35+ Wandering (Snowy) Albatross (incl donsjongen in de kolonie) en 5 Light-mantled Albatross, 25 Wilson’s Stormvogeltje, 30 White-chinned Petrel, 1 Cape Petrel, 100+ Southern Giant Petrel, 1 Northern Giant Petrel, 1 South Georgia Diving-Petrel, 100 South Georgia Aalscholver, 20 South Georgia Pijlstaart, c. 50 Zuidpoolkippen (Snowy Sheathbill), 10’tallen Kelpmeeuwen en Zuidpoolsterns (Antarctic Tern), c. 65 Bruine Jagers (Subantarctic Brown Skua), c. 20 South Georgia Piepers.
Plus c. 15 Zuidelijke Zeeolifanten en c. 12.000 Zuidpoolpelsrobben (Antarctic Fur Seals).
Vanaf de Plancius bij South Georgia op 54°00” Zuiderbreedte, 36°53” Westerlengte
Huig Ouwehand