Maandag 30 mei
Een klein groepje mensen staat in alle vroegte al aan dek. Op zoek naar zeevogels, walvissen en dolfijnen. Zeevogels vinden ze genoeg, vooral Jan van Genten, Noordse Stormvogels en Drieteenmeeuwen, maar ook Alken en Zeekoeten vliegen continu langs.
De route voert vandaag langs de Doggersbank, een ondiepte in de Noordzee. Veel Nederlanders hebben er op school wel eens van gehoord en weten dat het “ergens ten noorden van Den Helder” ligt, maar waar precies weet men vaak niet. Vanaf vandaag is dat voor onze reizigers voor altijd verleden tijd, als je ergens geweest bent, weet je precies waar het is. Waarom het een ondiepte is wordt trouwens later op de dag door de Belgische professor Louis Beyens haarfijn uitgelegd.
De Doggersbank dus. We worden zelfs eerder dan gepland gewekt door de expeditieleider, omdat we vannacht goed zijn opgeschoten en eerder dan verwacht in het gebied komen. Soms zie je enorm veel vogels hier, soms aanzienlijk minder en vandaag was een minder dag. Natuurlijk vliegt er van alles, maar de grote aantallen laten zich vooralsnog niet zien.
Een prima moment dus voor Inezia gids Hans Verdaat, die op deze reis in de bemanning zit en bij de reder gedetacheerd is, om een cursus zeevogelherkenning te geven. Waar kun je dat beter doen dan buiten op het dek? Een grote groep geïnteresseerden verzamelt zich als Hans met zijn uitleg begint. Lang krijgt hij niet de tijd om uit te leggen, want als snel wordt een groep dolfijnen gezien. Deze melding wordt, net als alle bijzondere waarnemingen, snel omgeroepen op het schip zodat iedereen naar buiten kan gaan, op zoek naar de dieren.
Dat doen niet alleen de passagiers, ook de kapitein komt in actie. Vanuit zijn hut, naast de brug, sprint hij naar boven en met zijn bijna twee meter duwt hij de dienstdoende officier (een kleine Filipino met het formaat van Wesley Sneijder – de beste man had geen kans dus) aan de kant en neemt het roer over. Als de kapitein aan het roer staat, is er altijd iets bijzonders aan de hand, want voor een potje rechtdoor varen laat deze stoere Rus uit Moermansk zich niet naar de brug halen.
Behendig keert hij het schip, vaart langs de grote groep Jan van Genten en Drieteenmeeuwen heen, en mikt op de plek waar hij de dolfijnen verwacht boven te komen. Dat lukt aardig want de oeh’s en aah’s klinken in ruime mate onder de passagiers. De dolfijnen blijken Witsnuitdolfijnen te zijn, flinke jongens die actief aan het jagen zijn en af en toe ook mooi uit het water springen. Na een half uurtje zijn de dolfijnen definitief weg en zetten wij weer koers richting het noorden en de kapitein weer koers naar zijn hut.
Gedurende de loop van de dag zullen we in totaal 24 Witsnuitdolfijnen zien, verdeeld over een aantal kleine groepjes. Andere vermeldenswaardige waarnemingen zijn flink wat Grijze Zeehonden die midden op zee aan het foerageren zijn, de eerste Papegaaiduiker en een paar Noordse Pijlstormvogels. We mogen van de Engelse kustwacht niet dicht onder de kust varen, waardoor we het vandaag moeten doen met echt pelagische soorten en de lijst wat minder lang is dan gebruikelijk, want midden op zee zitten nu eenmaal minder vogels dan vlak onder de kust. Desondanks zitten we inmiddels toch al boven de 50 soorten vogels en op 5 soorten zoogdieren, mensen niet meegerekend.
Aan het einde van de dag volgt de recap, een terugblik op vandaag en een blik vooruit op morgen. Tijdens de recap volgt vaak een uitleg over bepaalde gebieden of soorten die we gezien hebben, als extra achtergrondinformatie. Dé Belgische Noordpoolexpert, Louis Beyens, zit bij ons aan boord (nu maar hopen dat er niets nieuwswaardigs gebeurt met het Noordpoolgebied, want dan heeft de Belgische TV geen expert om aan het woord te laten komen in de studio) vertelt wat over het ontstaan van de Doggersbank, Thomas van der Es neemt de waarnemingen van de dag door en Marijke vertelt als zeezoogdierexpert wat meer over de Witsnuitdolfijnen. We sluiten de recap luchtig af met wat vragen die door reizigers op andere reizen aan de bemanning gesteld zijn. In dit geval zijn het de meer diepzinnige vragen, waar we op deze reis onze passagiers ook even over willen laten nadenken?
Een paar voorbeelden:
Is de Reuzenalk nog steeds uitgestorven?
Worden jonge Walrussen levend geboren?
Zorgen de Vikingen nog steeds voor veel onrust?
Met dergelijke stof tot nadenken konden we heerlijk richting het eten om te genieten van alweer een heerlijke maaltijd.
Vanaf de Plancius, op de Noordzee richting Fair Isle,
Pieter van der Luit
Vorige blogentry – volgende blogentry
–
Zelf eens een keer een expeditiecruise meemaken?
Kijk op PolarXL voor heel veel mooie en bijzondere cruises.