Zaterdag 16 april 2016
De dag begon goed, erg goed wakker worden en uitkijken op St Helena. Een stuk of zes Whale Sharks waren vanaf het schip zichtbaar bij het eerste licht. Vanaf een hoog punt kon je ze erg goed zien foerageren vlak onder het wateroppervlakte. Het zijn plankton eters dus zijn ze vaak aan de oppervlakte te vinden. De grote brede kop en het lichte vlekkenpatroon was goed te zien.
Vandaag hadden we een hele dag op St Helena. Je kon vooraf al inschrijven op verschillende trips en excursies. We begonnen vandaag met een historische tocht over het eiland voor iedereen, een vast onderdeel van de reis. Rondgereden in verschillende minibusjes bezochten we verschillende historische en belangrijke plaatsen op het eiland. Briars Pavillion, een villa waar Napoleon het eerste verbleef toen hij in 1815 werd vastgezet op het eiland en zijn graftombe waar hij niet meer in ligt, de beste man is jaren na zijn dood opgegraven en naar Parijs overgebracht. Longwood House, dit was de plaats waar hij normaliter verbleef op het eiland tot zijn overlijden. Deze plek werd door de meeste even gauw bekeken want vlak erachter is een golfbaan te vinden en daar komen nog St Helena Plovers of Wirebirds voor. We vonden er in korte tijd twaalf. Dit is nog de enige endemische landvogel die je op het eiland kan vinden. De totale populatie wordt geschat op zo’n 550 tot 600 exemplaren. Tellingen dit jaar kwamen uit op 510 exemplaren. Een lichte toename in vergelijking tot voorgaande jaren. Mogelijk komt dat doordat men tegenwoordig de katten wegvangt op de plekken waar ze tot broeden komen.
Na Longwood House ging het richting Governor’s House, waar het oudste bekende landdier in de tuin leeft. Jonathan de schildpad, een landschildpad van naar schatting 185 jaar oud. Nadat iedereen tientallen foto’s gemaakt had van een grote schildpad die half onder de struiken verscholen lag kwam er een tuinman langs en die liet vallen dat Jonathan aan de andere kant van de tuin te vinden was. Helaas waren de meeste passagiers alweer vertrokken, met de verkeerde op de foto. Op al deze plekken waren volop van de uitgezette vogelsoorten te vinden maar ook de White Tern, soms met een jong op een tak in de bomen.
In de middag was er botanische trip. Een wandeling de bergen in, naar de laatste stukjes nevelwoud rond de toppen. Helaas is er niet veel over van de originele begroeiing op deze eilanden. Ook qua planten is het eiland vrijwel helemaal overgenomen door invasieve exoten.
Terug aan boord was er weer een BBQ op het achterdek, heerlijk nu in korte broek, shirt en een zwembad erbij.
Zondag 17 april 2016
Vandaag stond grotendeels in het teken van de Wirebird of St Helena Plover. Zowel in de ochtend als in de middag waren er excursies gepland naar het kerngebied van deze soort. Het is hier een weidevogel die vooral te vinden is op grasland gebieden in het centrum van het eiland waar koeien gehouden worden. Ik moest zelf in de ochtend shuttles varen met een zodiac van het schip naar de wal, en was ingedeeld om mee te gaan met de middagexcursie. Gelukkig gaan veel van de passagiers direct na het ontbijt aan wal zodat ik in de loop van de ochtend wat tijd had om de kust te verkennen. Nadat ik toestemming had van de brug kon ik de rotswanden even gaan bekijken. Het was vrij rustig op de kliffen maar wel geregeld overvliegende Masked en Brown Booby’s, Red-billed Tropicbirds, Black en Brown Noddy’s en vrij veel White Terns.
Deze ochtend was er ook voor een deel van de passagiers een excursie met een klein schip, de Gannet Three. Dit is een drie uur durende tour langs de kust om dolfijnen en vogels te kijken. Maar daarover morgen meer…
Na de lunch was het tijd om in een Landrover jeep te klimmen en op zoek te gaan naar Wirebirds. Het voordeel van de middag excursie is dat men exact de vogels al weet te vinden en dat het wat hoger in de bergen wat koeler is dan op zeeniveau. Al gauw hadden we de eerste vogels te pakken en ze lieten zich vanuit de auto goed bekijken. Omdat we maar met een klein groepje waren nam de lokale gids ons mee het veld in waar hij een vrijwel handtam exemplaar op een nest wist te zitten. Zonder de vogel te verstoren hebben we van redelijk dichtbij even zitten kijken. Schitterend! In totaal kwamen we deze middag op 51 exemplaren, dat betekent dus dat we zo’n 10% van de populatie gezien hebben in een paar uur tijd. Dat de populatie best kwetsbaar is bleek wel toen ik een platgereden exemplaar langs de weg zag liggen. Die moest natuurlijk even nagekeken worden op ringen. Groot was de verbazing toen ik nog een tweede, nog gaaf exemplaar naast de weg opraapte. Dit exemplaar hebben we afgestaan aan het museum op St Helena en zal hopelijk in de toekomst aan de collectie worden toegevoegd.
Na afloop stelde de chauffeur van onze jeep voor om naar het voeren van de beroemde Jonathan te gaan kijken. Dit gebeurt iedere week maar één keer en dat is op zondagmiddag. Met z’n drieën weer richting Governor’s House in de hoop om nu wel de enige echte Jonathan te zien. En daar was hij, nog best kwiek voor z’n 185 jaar. Tegenwoordig mag je niet meer de tuin in maar met je achter een hek blijven om hem te zien. Omdat er toch niemand thuis was kregen wij toestemming om over het hek te klimmen en alles van dichtbij mee te maken. En dan is hij wel echt heel groot.
Tijdens de terugtocht richting de haven zagen we nog een Aziatische Steenpatrijs, maar helaas is ook deze soort uitgezet op het eiland.
Het diner was deze avond aan land, we hadden geregeld dat we met z’n allen bij Ann’s Place konden dineren. Een heerlijk buffet met alle eiland specialiteiten. Natuurlijk werd het weer rennen voor de laatste zodiac.
Maandag 18 april 2016
Vanochtend was de laatste van de georganiseerde excursies, de boottrip met de Gannet Three. Terwijl de rest aan land ging voor een laatste ochtend in Jamestown, vertrokken wij met een man of dertig voor de drie uur durende boottrip. Al gauw hadden we een grote groep, misschien wel enkele honderden Pantropical Spotted Dolphins. Brown en Masked Booby’s vlogen met enige regelmaat rond het schip. Bij een paar kleine rotsachtige eilandjes, helemaal wit van de guano werd het drukker met vogels. Verschillende Madeiran Storm-petrels vlogen er rond en redelijke aantallen Brown en Black Noddy’s en White Terns waren aanwezig op de wanden. Jammer dat het bootje nogal tekeer ging op de golven hetgeen het fotograferen wat moeilijk maakte. Op de terugweg kwamen we in wat kalmer water, de Brown Noddy’s kwamen dichterbij en verschillende gingen zelfs even op de hoofden van de passagiers zitten. De camo petjes waren favoriet. Ook op weg terug richting de Plancius kwamen we de groep dolfijnen weer tegen. Schitterend hoe sommige in de boeggolf een stuk meezwommen. De trip werd afgesloten met een Whale Shark die een rondje om het bootje zwom.
Terug aan boord van de Plancius was het tijd voor de lunch maar ook tijd om het anker te lichten en koers te zetten richting het volgende eiland, Ascencion Island.
Vorige blogentry – volgende blogentry