Dag 40: aankomst in Montevideo + UPDATE MONTEVIDEO
Met het eerste licht, eerder nog (6.30 uur), op dek in de hoop nog wat zeevogels mee te kunnen grabbelen. Geen kans, want we voeren al in de monding van de rivier, met aan de rechterzijde, ten noorden van het schip, de lichten van de boulevard van Montevideo. Een prachtige zonsopgang, en nog geen vogels (sommigen hoopten zelfs op de zeer schaarse en onbekende Fransiscaner, een kustdolfijn die doorgaans alleen wordt gezien als slachtoffer in visnetten). Maar hoewel we vogelaars zijn, bespeurde ik bij de meesten eerder een gevoel van “he, he, we zijn er bijna” dan dat men echt op nóg meer vogels aasde.
We pikten de loods op om 7.00 uur, en lagen om 8.00 uur aan de kade, met uitzicht op diverse Spaans-koloniale gebouwen achter het haventerrein. Na het ontbijt (8.30 uur als gebruikelijk) duurde het nog geruime tijd voordat het schip ingeklaard was en alle harbour passes voor de passagiers waren geschreven – en toen eerst nog even afscheid van enkele passagiers (die een hotel betrokken of zelfs vandaag al vlogen) en de ceremoniële vrijlating van de (goed aangesterkte) Koereiger alvorens we de stad inliepen. Behalve de groep van Inezia waren nog enkele andere opvarenden geïnteresseerd in de vrijlating: verzorgers Danny en Huig (bij wie de reiger inmiddels uit de hand at) namen de doos mee naar het eind van de pier en haalden het deksel eraf. Na wat rondkijken vloog ‘ie eruit – en toen we enkele minuten later met z’n twaalven de pier afliepen richting centrum, vloog ‘onze’ Koereiger nog altijd, steeds grotere, rondjes boven de haven.
We liepen de stad in, een stad die waarschijnlijk niet vaak toeristen ziet. Ik heb inmiddels heel wat van de wereld gezien, en reis graag, maar Uruguay kwam niet voor op mijn top-50 wenslanden. Niemand van de bemanning aan boord van de Ushuaia (Argentijnen en Chilenen), noch van de crew van de Plancius, was ooit eerder in Montevideo geweest en ook in gidsen met namen als ´South America on a shoestring´ was erg weinig te vinden. Nou, dat is onterecht: ik vond het relaxed, met erg fraaie oud-koloniale gebouwen en een mooie lange boulevard, omdat de stad zich langs diverse baaitjes voortslingert.
Onze eerste bestemming was een grote, oude, boekhandel – maar het gewenste Vogelboek van Brazilie (voor Wesley, Paul, Marijke, Danny en Margreta, die morgen naar Sao Paulo vliegen) was onvindbaar. We genoten even van een opzwepend lokaal bandje, lunchten met burrito´s en taco´s, en liepen door naar de boulevard. Rinie had ons ´s ochtends voorzien van kaartjes van de stad en we hadden een park geprikt met een vijver om in te gaan vogelen (althans, het vogelen zou in het park zijn, niet zozeer in de vijver zelf). Zo gezegd zo gedaan, en de soortenlijst staat hieronder.
Had ik al vermeld dat het lekker zonnig was, graadje of 18? Zelf was ik erg verguld met een piepklein nietszeggend vliegenvangertje, zo eentje die helemaal bovenin de bomen zit, lichtgeel van onderen, grijs koppetje met klein wenkbrauwstreepje en twee vleugelstreepjes, nauwelijks waarneembaar kuifje – maar ik had een vermoeden wat het was (Grey-crowned Tyrannulet). Qua kleuren waren Tropical Parula en Glittering-bellied Emerald stukken beter; en ik vermoed dat voor nagenoeg alle anderen de Whistling Heron langs de boulevard de soort van de dag was.
Verder was het een park als alle andere: er werden honden uitgelaten, er lagen verliefde stelletjes in het gras, je had er kunnen waterfietsen als er iemand kaartjes had staan te verkopen, er vlogen overal parkieten rond – enige verschil met thuis was dat de mannen langer haar hadden dan de vrouwen, dat er verdraaid veel palmen stonden en dat er kolibri´s rondvlogen…
We eindigden de dag met een stuk strand waar we de tweede dode zeeschildpad van de middag vonden (gesneuveld in een vissersnet?) en waar 148 van de uiterst fraaie Trudeau’s Tern op korte afstand te bewonderen waren. Vijf man liepen terug, zeven probeerden een half uur tevergeefs een taxi te pakken te krijgen, maar toen dat eenmaal lukte waren ze net voor donker terug bij het schip – net op tijd om te genieten van een halve maan boven de zonsondergang achter de stad.
Instructies voor de volgende ochtend, de dag van de vluchten naar huis, werden verstrekt net voor het diner: de vroegste groep ontbijt om 5.30 uur, de groepen erna eerst om 7.00 uur en daar zitten wij bij…
Waarnemingen haven Montevideo: Great Grebe, Neotropic Cormorant, Cocoi Reiger, Snowy Egret, 1 Koereiger (rondvliegend boven het schip na vrijlating), Roadside Hawk, Southern Lapwing, Kelpmeeuw, Brown-hooded Gull, 10+ Zuidamerikaanse Stern (South American Tern), 12 Trudeau’s (Snowy-crowned) Tern, 5 Koningsstern (Royal Tern), 1 Subantarctic Brown Skua (1 achter een Kelpmeeuw aan), Great Kiskadee, Chalk-browed Mockingbird, White-banded Mockingbird.
Waarnemingen boulevard en parkje Montevideo: Grote Zilverreiger, Whistling Heron (die de grootste en dikste regenworm verorberde die ik ooit gezien heb; duurde 10 minuten), Roadside Hawk, Southern Crested Caracara (met hele grote oranje krab in de poten), Red-gartered Coot, paartje Grey-necked Woodrail, 148 Trudeau’s (Snowy-crowned) Tern, Glittering-bellied Emerald (= kolibri), Rufous Hornero, Straneck’s (Grey-crowned) Tyrannulet, Cattle Tyrant, Creamy-bellied Thrush, Rufous-bellied Thrush, Blue-and-white Swallow, Southern House Wren, Tropical Parula.
LAATSTE UPDATE VANUIT MONTEVIDEO, KORT VOOR VERTREK:
Nog even snel vanuit hotel Europa aan Colonia in downtown Montevideo. Zometeen over 10 minuten, komt de bus om ons, en de rest van de passagiers en crew die vanmiddag-vanavond vliegt, te droppen op de luchthaven.
We hebben lekker nog wat door de stad gewandeld, en geluncht bij het markante Mercado del puerto, een oud havenmarktgebouw waarin zich allerhande restaurantjkes bevinden, a la een zuidoostaziatisch Food Court – maar dan nagenoeg alleen maar hele grote gegrilde biefstukken. De lekkerste tenderloin die ik ooit gegeten heb. De wijn lieten Huig en Hendrik Jan zich ook goed smaken en als klap op de vuurpijl wist de ober het hele NLse elftal van 1987 op te noemen…
Dan terug naar de binnenstad, waar de shoppende Uruguayanen zich weinig van ons aantrokken, terwijl wij platanenlaan na platanenlaan terugliepen naar het hotel.
Als jullie dit lezen zijn wij inmiddels vertrokken, op weg terug naar Nederland.
Tot gauw!
Waarnemingen in Montevideo: Cattle Tyrants, Rufous Hornero, Huismus en Monk Parakeet (de laatste twee zijn geintroduceerd)
Vanaf de Ushuaia op 34°54” Zuiderbreedte, 55°12” Westerlengte in Montevideo, Uruguay
Remco Hofland